(Van dit stuk ben ik er niet helemaal zeker van of dit door de meeste mannen zo gevoeld word.)

Wat is dat toch met Mannen en werken?

Het is opvallend hoe lastig het is om op zondag niets te doen, ook opvallend vind ik het verlangen om iets te betekenen, een verlangen naar bevestiging. Ik wil hier deze dingen eens naast elkaar zetten om zodoende ons zelf beter te leren kennen.

Rusteloos

Ik vind het opvallend hoe rusteloos ik ben op zondag, een dag waarop ik “niets” zou moeten doen. Vooral in mijn jeugd voelde is die drang om elke minuut van de dag uit te nutten en iets “zinvols” te doen. Dit is intussen al wel wat minder geworden maar het is er nog steeds. Daarbij heb ik last van dat ongeduld, als ik ergens aan begin dan wil ik er steeds maar aan door gaan om het ook weer zo snel mogelijk af te hebben, terwijl dat vaak helemaal niet nodig is. Vrouwen zullen dit misschien niet zo herkennen, en dat zou wel eens kunnen kloppen. Als je het stuk uit Genesis hieronder leest dan zie je dat er tegen vrouwen iets anders gezegd word als tegen mannen.

Ik kan me nog wel herinneren hoe vervelend het is om als kind niets te doen te hebben. Een kind zegt dan “Ik verveel me zo”. Voor volwassenen geld iets dergelijks. Je wild er toe doen, iets gedaan hebben op een dag waar je met voldoening op terug kunt zien.

Drang tot werken

De eerste spagaat waar wij als mensen in zitten is die drang tot werken, iedere dag, en aan de andere kant de noodzaak tot rust. Het is alsof de Heer ons ons met de sabbat rust wil beschermen tegen een vloek die op ons rust. Ik zal het wel niet helemaal goed verwoorden maar zo voelt het wel aan.

Genesis 3, 19

[16] En tegen de vrouw heeft Hij gezegd: ‘Ik zal de lasten van jouw zwangerschap zeer zwaar maken: met pijn zul je kinderen baren. Naar je man zal je begeerte uitgaan, hoewel hij over je heerst.’ [17] En tegen de man heeft Hij gezegd: ‘Omdat je hebt geluisterd naar je vrouw en hebt gegeten van de boom die Ik je had verboden, zal de grond vervloekt zijn omwille van jou! Zwoegend zul je van hem eten,

alle dagen van je leven. [18] Distels en doorns zal hij voortbrengen, met veldgewas moet jij je voeden.

[19] In het zweet zul je werken voor je brood, tot je terugkeert naar de grond, waaruit je bent genomen: je bent stof, en tot stof keer je terug.’

Exodus 16, 28

‘Hoe lang blijft u nog weigeren mijn voorschriften en bepalingen te onderhouden? [29] Denk er wel aan: de Heer heeft u de sabbat gegeven.... [30] Zo hield het volk op de zevende dag rust.

Drang tot “goede” werken

Een tweede uitdaging waar we voor staan is, dat we moeten begrijpen dat wij de Heer niet kunnen dienen met onze werken. Daar mee bedoel ik, dat heeft hij niet nodig en we kunnen hem er niet gunstig mee stemmen zoals de heidenen denken.

Micha 6:6
[6] ‘Waarmee zal ik voor de heer komen, mij buigen voor God in den hoge? Zal ik voor Hem komen met brandoffers, met eenjarige kalveren? [7] Zal de heer behagen vinden in duizenden rammen, in tienduizenden beken olie? Moet ik voor mijn misdaden mijn eerstgeborene offeren, mijn kind voor de zonden die ik begaan heb?’ [8] ‘De heer heeft u gezegd wat goed is, mens, en wat Hij van u verlangt: Hij wil niets anders dan dat u recht doet, dat u de trouw eerbiedigt, en dat u nederig wandelt met uw God.’

Dit betekend niet dat we volstrekt niets moeten doen, werken voor ons brood is nodig (Gen.) Maar ook uit deze bijbel passage blijkt dat. “Recht doen” (= de aanwijzingen van de Heer volgen) zal ook actie met zich mee brengen. Het tweede wat blijkt uit deze passage is de sterke neiging van mensen om de ander, in dit geval God, gunstig te stemmen door onze werken. Ik doel dan op de zeer sterke bewoordingen (beken olie??) waarmee God ons door Micha laat weten dat we dit niet moeten doen. Blijkbaar zit deze neiging diep in ons. Alle(/veel?) heidense geloven hebben iets dergelijks. Het is dus belangrijk om deze eigenschap van mensen (/mannen?) te kennen. We moeten ons hier van bewust zijn zodat we dit in rechte banen kunnen leiden.