Home pag.      christelijke-antwoorden.nl

Vraag: Vergeving, hoe kan ik? Waarom zou ik?

Vergeving, het is een bijna mysterieus principe wat niet van deze wereld is. De Bijbel spreekt over vergeving en spoort ons aan om te vergeven, maar waarom zouden we? Wat brengt het ons? En, hoe doe je dat? In dit stukje worden de werking van vergeving helder gemaakt zodat u weet wat u doen gaat en waarom. Ik denk dat deze kennis het u een heel stuk makkelijker maakt om te vergeven maar toch, zelf dan nog kan zoiets nog een hele worsteling zijn. Zoiets gaat niet ineens.

  1. Een schuld kan je dusdanig verstikken dat je niet zo maar open staat voor een andere weg
  2. De inzichten die ik hier aanreik kunnen nieuw voor je zijn. Zoiets heeft tijd nodig en je moet ervoor open staan.

Twee bijbel citaten ter introductie



Matteüs 6:9, Onze vader
Onze Vader in de hemel, uw naam worde geheiligd,
[10] uw koninkrijk kome, uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel.
[11] Geef ons vandaag het nodige brood, en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie schulden heeft bij ons.
[13] En breng ons niet in beproeving, maar red ons van het kwaad.

Lucas 7:42
[41] ‘Een geldschieter had twee schuldenaars. De een was hem vijfhonderd denariën schuldig, de ander vijftig. [42] Ze konden het geen van beiden terugbetalen, en daarom schonk hij het hun.

Matteüs 18:32
[23] In dit opzicht gaat het met het koninkrijk der hemelen als met een koning die met zijn dienaren afrekening wilde houden. [24] Toen hij begonnen was met afrekenen, werd er iemand bij hem gebracht die een schuld had van tienduizend talenten. [25] Omdat hij niet kon betalen, gaf de heer het bevel om hem met vrouw en kinderen en alles wat hij had te verkopen, zodat hij zou kunnen betalen. [26] Daarop viel de dienaar voor hem neer en vroeg: “Heb geduld met mij, en ik zal u alles betalen.” [27] De heer kreeg met die dienaar te doen en liet hem vrij, en hij schold hem het geleende geld kwijt. [28] Toen die dienaar buiten kwam, trof hij een van zijn mededienaren, die hem honderd denariën schuldig was; hij greep hem bij de keel en zei: “Betaal wat je me schuldig bent.” [29] Daarop viel zijn mededienaar voor hem neer en smeekte hem: “Heb geduld met mij, en ik zal je betalen.” [30] Dat wilde hij niet, integendeel, hij liet hem zelfs gevangenzetten tot hij het verschuldigde bedrag betaald zou hebben. [31] Toen zijn mededienaren zagen wat er gebeurd was, waren zij buitengewoon ontstemd en gingen alles wat er gebeurd was aan hun heer vertellen. [32] Toen riep zijn heer hem bij zich en zei: “Jij slechte dienaar, ik heb je heel die schuld kwijtgescholden, toen je mij daarom smeekte. [33] Had juist jij geen medelijden moeten hebben met je mededienaar, zoals ik medelijden heb gehad met jou?”



Belangrijke begrippen

In deze bijbel versen komen een 2-tal belangrijke begrippen naar voren:

  1. Hij vraagt ons te vergeven zodat ook hij ons vergeven kan.
  2. Je kunt je schuld van zonden (tegen de ander of tegen God) niet terug betalen.

Ik kom hier verderop nog op terug.

Parabel: De man van administratie

Een man van administratie belt de IT afdeling. Hij verteld dat er op zijn computer een aantal bestanden staan waar hij veel last van heeft en dat hij niet weet hoe hij dat op kan lossen. Hij merkt dat de man van IT wat verbaasd reageert maar hij zegt toe het probleem op te lossen. Als de man van administratie even later zijn computer controleert zijn de bestanden weg. Hij zucht, gelukkig nu kan hij weer verder...

Zelfrechtvaardiging

Het volgende mechanisme zie je het meest bij “kleine” schulden tussen mensen die elkaar kennen:

We onthouden de fouten, de schuld van anderen aan ons, en denken daarmee in ons recht te staan. We zien het als een tegenwicht waarmee we onze eigen fouten kunnen rechtvaardigen. Als iemand ons verteld dat we iets fout gedaan hebben, wat is dan vaak onze reactie? En jij dan, jij doet dit, en dit, en dit, kijk naar jezelf. Door de fouten van de ander te onthouden en hem of haar die voor te houden op geschikte tijden, denken we ons te kunnen verdedigen tegen de aanklachten van de ander.

De realiteit is echter dat we zo een muur om ons heen bouwen, onze relatie verstikken met een muur van beschuldiging. We doen dit zonder er bij na te denken, dan komt die afweer reactie in ons op en doen we het omdat we ons verongelijkt en aangevallen voelen. Misschien menen we zelfs niet meer naar de ander te hoeven luisteren omdat we ons zelf gerechtvaardigd hebben met de schuld van de ander.

In werkelijkheid luisteren we niet meer naar elkaar, we verliezen elkaar. We gaan gebukt onder de schuld die de ander ons steeds voorhoud en wij reageren door hetzelfde te doen. Denk hier eens over na, die afweer reactie, die snelle oplossing, komt die suggestie van de Geest van God of is er misschien iemand anders die je dat influistert. Is het zegen of verwoesting die je hier ziet?

Wegdoen van schulden

De enige manier om van een schulden last af te komen is, door te doen wat die IT's in de parabel deed, weg ermee, delete. Door de ander zijn schuld te vergeven.

Jezus zei: "En geen van beide kon zijn schuld terugbetalen". Dat is typerend aan de schuld die wij hebben. We kunnen het niet terugbetalen, niet aan de andere broer of zus en niet aan God. Als je iemand kleineert of vervloekt, hoe moet je zoiets uitwissen? Dat kan alleen maar door je schuld te belijden en door vergeving te vragen. Je kunt het niet terugbetalen.

Wees je er van bewust dat de schuld die een ander bij jou heeft voor beiden een last is. Je kunt er verder niets mee, doe het weg.

Hoe vergeving werkt

Door te doen wat de Heer van je verlangt zal hij jou schulden vergeven, de meesten christenen weten dat (hoop ik) wel maar hier is nog wel wat meer over te zeggen.

Zijn we bijvoorbeeld afhankelijk van de vergeving van anderen? Verder een misvatting, dat de zondaar zelf niet geraakt word door zijn zonden. Ik geloof dat zonden altijd twee kanten uit werken. Een zondaar beschadigd niet alleen de ander maar ook zichzelf.

De schuldige

Door met een oprecht hart schuld te belijden en vergeving te vragen, aan de vader, en als het kan aan je broer of zus, zal de Vader het de zondaar vergeven. Daarnaast zal het vragen van vergeving aan je broer op zus, de vergeving door de ander ook makkelijker worden.

(broer of zus: in de bijbel staat broeder, bedoeld word een kind van dezelfde Vader in de hemel)

Het slachtoffer

Het slachtoffer is natuurlijk ook beschadigd. Hij of zij kan zichzelf hiervan bevrijden door de ander te vergeven. Door de ander te vergeven kan de Heer je wonden helen. Vanaf dat moment start het proces van genezing. Soms gaat dat niet zo makkelijk en moet je de Heer bidden voor kracht, soms duurt het lang voor je zo ver bent maar uiteindelijk is alle schuld die je vasthoud als een ketting aan je ziel die je vastketend aan wrok en bitterheid. Deze vergiftigen je ziel waardoor je lichaam verstard.

Een grote misvatting is dat je afhankelijk bent van de ander om je vergeving te vragen. Zoiets kan het wel makkelijker maken maar het is geen voorwaarde. Je kunt de schuldenlast ook ongevraagd loslaten.

De zonde in in eerste plaats een geestelijk probleem

Veel zonden worden in onze wereld beschreven in lichamelijke termen. Dit is erg misleidend. De lichamelijke schade is meestal maar een fractie van de geestelijke schade die word toegebracht.

Stel je doet 's avond open, iemand slaat je in het gezicht, steelt je geld en gaat weg. Is nu de schade hersteld als de rode plek op je gezicht genezen is en de verzekering je die 500 Euro heeft terugbetaald?

Stel, je word als vrouw misbruikt, je gaat naar de dokter, na een tijdje blijkt dat je geen ziektes hebt opgelopen, je kneuzingen zijn genezen en je bent ook niet zwanger. Is daarmee de gebeurtenis afgerond?

Nee, dergelijke zonden kunnen een zwarte schaduw over je leven werpen en een heel leven ruïneren.

In het voorbeeld van de vrouw, zij zal in eerste instantie misschien praten over de dingen die hij bij haar gedaan heeft, in lichamelijke termen. Vaak pas later, als het lichaam genezen is maar de pijn blijft, zal ze in vage onbeholpen termen spreken over de geestelijke last die ze draagt.

Pas als je dat inziet, dat een zonde tegen een ander vooral geestelijke schade aanricht kun je ook trachten te doorzien wat vergeving met je doet.

Hulp

We zijn in tijden van geestelijke nood geneigd de stilte op te zoeken. Deels word dit veroorzaakt door de kwetsbaarheid die we dan hebben, we ontwijken dan de vragen en aandacht van de ander. Deels is het schaamte. We gaan er zo makkelijk van uit dat dit een normaal mens niet behoort te overkomen. Misschien voel je jezelf beschaamd in je verdriet.

Toch is het goed om af en toe de ander op te zoeken en te praten over je verdriet. Dit kan je eigen partner, een vriend of vriendin zijn, iemand uit de gemeente of professionele hulp. Het is goed je pijn uit te spreken, je pijn hardop te erkennen en er met een ander over te spreken. Dit voorkomt dat de pijn vast gaat zitten en het geeft lucht.

Vermijd het contact met mensen die goedkope oplossingen naar je hoofd slingeren. Sommige dingen hebben tijd nodig. Soms moet de ander niet meer doen dan luisteren en af en toe een vraag stellen om je verder te laten gaan. Wees niet bang om tot last te zijn. Als de ander je uitnodigt, durf de ander dan “tot last te zijn”. Dat tot last zijn valt overigens reuze mee. Vaak is de ander opgelucht dat jij hem of haar toelaat.

Overwegingen

Mag je elkaar dan niet meer op fouten wijzen? Moeten we alles dan maar vergeven?

Ja, dat mag wel maar bedenk het volgende:

Het meest effectief is als ieder vooral eerst zijn eigen fouten erkend en daar aan werkt. En ja, je mag elkaar hier bij helpen door de ander ergens op te wijzen maar:

  • doe het voorzichtig, wees er niet te snel mee.
  • Doe het uit liefde. Bedenk eerst goed wat de vrucht van je woorden kan zijn. Of je de ander een weg bied of alleen maar schuld voor zijn voeten gooit.

Wat als de ander misbruik maakt van vergeving?

Ja, dat kan inderdaad maar weet dan dat hij hier vooral zichzelf mee treft. Bid voor hem. Als hij dit bij herhaling doet behandel hem dan als een ongelovige, blijf bij hem uit de buurt.

Matteüs 18, 16

[15] Als je broeder je iets misdaan heeft, moet je hem dat onder vier ogen zeggen. Als hij naar je luistert, heb je je broeder gewonnen. [16] Maar als hij niet naar je luistert, neem dan nog een of twee getuigen mee, opdat elke verklaring door twee of drie getuigen wordt bevestigd. [17] Maar als hij naar hen niet luistert, zeg het dan tegen de gemeente. Als hij zelfs naar de gemeente niet luistert, beschouw hem dan als een heiden en een tollenaar.

Meer informatie

Zie ook:






Home pag.