Vraag: Waarom zijn er zo veel scheidingen?

Waarom zijn er zo verschrikkelijk veel scheidingen in deze tijd? Het Nederlandse scheidingspercentage is door de jaren heen sterk toegenomen en benadert inmiddels (2010) zelfs al de 40%

Antwoord: Onwetendheid

Huwelijks partners gaan een relatie met elkaar aan, waarbij de normen en waarden van deze tijd een belangrijke invloed hebben. Het gaat in onze tijd steeds meer om de persoonlijke ontwikkeling. Op het werk word geconfronteerd met carrièreplanning en persoonlijke ontwikkel plannen. Telkens word er weer iets “nieuws” bedacht, onder steeds weer een andere naam. De wereld waarin we leven word steeds vluchtiger, gehaaster en oppervlakkiger. “Terugverdien tijden” worden korter en de druk op mensen om te presteren word steeds hoger. Er word steeds meer met consultants gewerkt en tijdelijke krachten waardoor de “zekerheid” van het bestaan steeds minder vanzelfsprekend word. Eigenlijk komen we steeds meer en meer in een worsteling van het bestaan terecht.

Logischer-wijs zou je verwachten dat met het toenemen van de onzekerheden, de mensen het wat rustiger aan zouden doen maar blijkbaar zijn we te veel gehecht aan “onze” materiële “verworvenheden” en zijn ze een substituut geworden voor persoonlijke erkenning en waardering. Waardering die je eerst kreeg door je karakter, door hoe je met mensen om gaat, lijkt nu te komen van materieel bezit. Verlangens worden hierdoor steeds meer uitgedrukt in materiële termen. Grotere huizen, grotere auto's, overdreven veel luxe. Het lijkt wel of die grote opgeblazen auto's, die met een inzittende grotendeels leeg zijn, een weerspiegeling zijn van de opgeblazenheid en de leegte van de mens.

Als je echter door deze buitenkantjes heen kunt kijken dan zie je hierin onzekerheid en een zekere onnozelheid door het hanteren van een sterk versimpeld beeld van de realiteit. Bezit (overdaad) en status leid niet tot
– waardering en genegenheid
maar veel meer tot
– leegte, opgeblazenheid, opgejaagd worden, uitputting, rivaliteit en eenzaamheid.

Door deze geestelijke vervlakking en de sterk toegenomen druk op het bestaan worden we steeds egoïstischer en steeds minder verdraagzaam. Het is een bekend verschijnsel dat als een mens in nood zit, dat hij dan naarmate de nood toeneemt, steeds basaler denkt en steeds meer op zichzelf gericht raakt. Ik heb het vermoedden dat dit gedrag zich ook steeds meer binnen de huwelijken gaat afspelen. De huwelijkspartner word steeds meer een invulling van de eigen verlangens, persoonlijke erkenning en status. Zoiets kan onmogelijk stand houden.

Bindende kracht

De bindende kracht van een huwelijk is de liefde. De liefde maakt dat je een relatie aan gaat met de ander waaruit eenheid groeit. Door de liefde is het belang van de ander ook jou belang. Zeker als dit wederzijds is krijg je een zeer sterke band die gekenmerkt word door liefde, zachtmoeddigheid en een gevoel van veiligheid.

Scheidende kracht

De scheidende kracht in een huwelijk is egoïsme. Egoïsme is op jezelf gericht zijn. Hierdoor verlies je het zicht op de ander. Je ziet en voelt de ander niet meer. Je weet daarom niet wat de ander nodig heeft. Je komt vast te zitten in je eigen gelijk. Doordat je jezelf niet bezig houd met de behoeften van de ander ben ook niet meer in staat de belangen in je huwelijk af te wegen, alleen het eigen belang is nog voor ogen.

Als dit wederzijds is krijg je een “Huwelijk” van twee mensen die in een huis wonen maar die zich niet met elkaar verbinden.

Leer van de onbaatzuchtige liefde

Het moederschap komt steeds meer onder druk te staan. Een moeder die zich wijd aan de zorg van haar kind word steeds meer gezien als zielig of toch minstens toch wel erg burgerlijk.

Toch kan de liefde van een moeder voor haar kind ons leren hoe krachtig onbaatzuchtige, on-berekenende liefde is. De zorg en liefde van een gezonde moeder voor haar kind is zo sterk dat ze elke logica beschaamt.