Vraag 1: Hoe spreekt God

Vraag 2 : Waarom spreekt God niet gewoon hoorbaar?

Een jonge zoon vraagt aan zijn vader: Waarom spreekt God niet gewoon hoorbaar? Zodat ik hem gewoon kan verstaan? Vader zegt hierop geen antwoord te weten.

Kinderen stellen je soms vragen waarvan je achteraf denkt, tja, waarom heb ik me dat nooit afgevraagd? Of ze verwoorden een vraag die al heel lang door je onderbewuste zwerft. Ik wist het toen ook niet maar deze vraag liet me niet los. Niet omdat ik nu zo nodig overal het antwoord op moet weten maar het liet me gewoon niet met rust. Ik denk dat ik, in elk geval voor mijzelf, een redelijk antwoord heb gekregen.

Antwoord: God spreekt voorzichtig met zijn kinderen omdat hij weet hoe kwetsbaar ze zijn.

God is onze Vader, zachtaardig en liefdevol. Hij spreekt ons het liefst voorzichtig toe. Daarom vraagt hij ons om naar hem te luisteren. Aan de ene kant zijn we kwetsbaar, maar aan de andere kant zijn we soms ongelooflijk doof. ls je de bijbel leest dat staan die dingen daar soms heel expliciet in verwoord.

De Psalmen 32, 9
[9] Wees dan niet als een paard of als een redeloze ezel, slechts in te tomen met bit en teugel

Hij heeft ons keuzevrijheid gegeven. Die vrijheid is heel kostbaar en je kunt het handelen van onze Vader niet begrijpen als je niet inziet hoe veel belang Hij hier aan hecht. We hebben de vrijheid om voor goede en slechte dingen te kiezen:

Wijsheid van Jezus Sirach 15, 16
[14] Hij heeft vanaf het begin, toen Hij de mens maakte, die mens aan zijn eigen beslissingen onderworpen.

[15] Als je wilt, kun je de geboden onderhouden en het is verstandig te doen wat Hem behaagt. [16] Hij heeft vuur en water voor je neergezet: je kunt je hand uitstrekken naar wat je verkiest. [17] Vóór de mensen liggen het leven en de dood, en dat waar een mens genoegen in schept. [18] Want groot is de wijsheid van de Heer; zijn macht is geweldig en Hij ziet alles. [19] Zijn ogen zijn gericht op degenen die Hem vrezen en iedere daad van de mens is Hem bekend. [20] Hij heeft niemand de opdracht gegeven te zondigen en Hij heeft niemand toestemming gegeven kwaad te doen.

Nu spreekt hij ons doorgaans zachtjes toe waarbij we naar hem toe moeten gaan en de rust en de tijd nemen om ook te luisteren.

Alleen als Hij ervoor kiest, als het nodig is, bijvoorbeeld als je hem volgt in een opdracht die moeilijk is dan kan hij je veel directer toespreken.

Wat als hij dit wel zou doen?

Maar wat als hij ons wel altijd direct en duidelijk hoorbaar zou toespreken? Wat is er dan nog over van onze keuzevrijheid? Als je ook maar enig besef hebt van wie God is en hij spreekt je rechtstreeks toe, zou je hem dan nog durven weerstaan? Hoe zou je dan nog kunnen laten zien dat je naar hem toe komt uit liefde en hem uit eigen beweging volgen wil? Als je elke keer zijn duidelijke woorden negeert? Nee, hij laat je heel stilletjes weten wat goed is en wacht of je voor de wijsheid kiest of voor de kortzichtige weg van egoïsme en vleselijk vermaak.

Vertrouwen op wat we zien en horen

Over het volgende ben ik wat minder zeker. Een tweede reden is mogelijk ook dat het ook iets met het geloof in de geestelijke wereld te maken heeft. Ons “blind” vertrouwen op wat we kunnen zien en horen past niet bij de geestelijke wereld waar we ons op richten. Juist daar is onze blinde vlek. Geloof is de zekerheid, het weten, in de geestelijke wereld. Spreken tot je geest sluit hier mogelijk beter op aan. (Zie hierna)

God spreekt tot je hart

Deuteronomium 29, 3
[3] Maar tot op deze dag heeft de heer u geen hart gegeven om te verstaan, geen ogen om te zien, geen oren om te horen.

Daniël 2, 30
[30] Als dit geheim ook aan mij geopenbaard is, dan is dat niet omdat ik zoveel wijzer zou zijn dan alle andere schepselen, maar omdat ik het aan de koning bekend moet maken, zodat u de gedachten van uw hart kunt verstaan.

Matteüs 13, 15
[15] Want het hart van dit volk is verhard; met hun oren luisteren ze slecht en hun ogen houden ze dicht, opdat ze met hun ogen niet zien, en met hun oren niet horen, opdat ze met hun hart niet verstaan en zich bekeren, en Ik hen zou genezen.

Marcus 8, 17
... Begrijpen en verstaan jullie het nog niet? Is jullie hart versteend?

Handelingen van de apostelen 28, 26

[26] Ga naar dit volk en zeg: U zult horen en horen, maar niet verstaan en kijken en nog eens kijken, maar niet zien; [27] want het hart van dit volk is gevoelloos geworden, hun oren zijn hardhorend en hun ogen hebben ze gesloten. Anders zouden ze zien met hun ogen en horen met hun oren en met hun hart verstaan, en zouden ze zich bekeren; en Ik zou hen genezen!

Uit deze (relevante) passages blijkt duidelijk dat God tot je hart spreekt. Het hart staat in de bijbel voor je denken en je emotie. De kern, het midden, het hart van wie je bent als persoon. Het is het deel van jou waar God het meeste de aandacht op vestigt en wat hij dus, mag ik aannemen, ook het belangrijkste vind. Hierbij wordt dan niet gedoeld op je fysieke lichaam. Je lichaam is ook belangrijk en zeker niet minderwaardig maar dat is een heel ander onderwerp.

Spreken tot je hart

Af en toe gebeurt het wel eens, dan voel je iets, maar dan lukt het niet om de juiste woorden te vinden. Laatst gebeurde dat weer, het duurde vrij lang voordat ik de juiste woorden vond en toen realiseerde ik me ineens dat het verstaan van de mens en zijn taal-gebied niet hetzelfde zijn.

Communicatie verloopt in afzonderlijke gebieden of lagen zijn in ons innerlijk. Je kunt verstaan, ergens een waarde aan toekennen zonder meteen de woorden erbij te hebben. Er is dus

1. een laag of gebied waarin een mens voelt, interpreteert en verstaat

2. en er is een laag van de taal, waar gedachten onder woorden gebracht worden

3. en er is de hoorbare spraak

De mens is echter zo gewend om in de "taal" laag (2+3) aangesproken te worden en de sprong van ons denken (1) naar het denken in woorden (2) gaat zo snel dat we meestal helemaal geen besef hebben van die diepere laag (1).

(Meer gedetailleerd schema)

Ik ga er, gezien de ervaringen, van uit dat God in veruit de meeste gevallen heel zachtjes spreekt in laag 1.
Af en toe, als Hij je directer wil toespreken gebruikt hij wel laag 2, het spreken in woorden. Je hoort dan mensen zeggen, ik kon het horen maar iemand anders zal het niet hebben kunnen horen. Ook dit komt nog wel vrij vaak voor. Ook typisch aan deze manier van spreken is dat het doorgaans een veel diepere en blijvende indruk maakt omdat het als "bovennatuurlijk" wordt ervaren.
Van hoorbaar spreken (3) ken ik buiten de bijbel zelf geen voorbeelden. Dit gebeurd blijkbaar hoogst zelden.

Ik ga er dus van uit dat God ons meestal aanspreekt in de diepste laag van ons bewustzijn (1).Waarschijnlijk is dat wat de bijbel het spreken tot het hart noemt. Zelf maakte ik nooit het onderscheid en ik ging er zo maar vanuit dat alles wat er in me gebeurd ook vanuit mijzelf is. We noemen dat dan gedachten. Maar dat is niet altijd zo. Een gedachte die zomaar uit het niets opkomt zie ik als een mogelijk toegesproken worden vanuit de geestelijke wereld.

Toch best wel eng als je er zo over nadenkt. Maar het kan nog erger, dit spreken tot je hart kan zowel goed als slecht zijn!

God is Goed

Als de Geest je toespreekt dan is dat “een weten” een bewustwording van iets wat in alles overeenstemt met de Bijbel waar je in gelooft. Ergens las ik ook over het "weten door de geest”.

Spreken door dingen

Hier kun je eindeloze verhalen over vertellen maar ik ga proberen het kort te houden. God spreekt ook door dingen heen, dingen die je ziet en leest. Heel vaak doet hij dat in combinatie met de gedachten die hij je geeft. Je krijgt dan een toespreken in beeld en taal.

Een voorbeeld, je verliest je zelfbeheersing en gaat helemaal door het lint. Je huiskat kijkt je strak aan en in je hoofd hoor je heel zachtjes “waar ben jij nou mee bezig?”.

Of je ziet een bloem en plotseling wordt je jezelf bewust van de schoonheid en de glans ervan. Je wordt je bewust van het feit dat dit kunstwerk er niet toevallig is maar dat het tot je spreekt over zijn maker.

Aangesproken worden door de boze?

Kwade gedachten

Ik ga er van uit dat kwade geesten je ook op deze manier kunnen toespreken. Uit vele dingen die met ons gebeuren blijkt dit. Heb je wel eens ruzie met je partner? Of met een vriend of vriendin? Als er dan iets gebeurd waardoor je erg boos word, is het je wel eens opgevallen wat er dan uit je mond komt? Een voorbeeld. Als een man zijn vrouw bekritiseert, zegt zij in haar boosheid:

Ik snap moet wat ik hier nog doe, als toch niets goed is wat ik doe...

In je boosheid komen er heel onverstandige dingen uit je mond. zoiets kan zo makkelijk escaleren

Sirach 11, 32 zegt het zo:
[32] Een vonk kan een groot vuur worden

In onze boosheid zijn we blijkbaar erg kwetsbaar voor kwade gedachten en komen dergelijke ingevingen soms ongeremd naar buiten. Deze boze gedachten zijn zo beschamend en pijnlijk dat we ze het liefste weer zo snel mogelijk vergeten. Toch hebben zulke woorden een verwoestend effect. Daarom is het heel belangrijk dat je leert om jezelf te beheersen en je woedde niet de vrije loop te laten onder het mom van “dat lucht effe lekker op”. Maar dat “opluchten” is een leugen. Het lucht niet op maar het verwoest. De pijn is vaak nog weken voelbaar en in latere ruzies als het vuur van verwoesting weer oplaait blijkt dat die woorden er nog steeds zijn.

Als het van de boze is, dan zijn het leugens, misleidingen, aansporingen tot het kwade. Vunzigheden die je verre van je moet werpen. Als je jezelf realiseert dat dit kan, dan wordt misschien ook duidelijk waarom het zo gevaarlijk is om (veel) alcohol of drugs te gebruiken. Die middelen breken je weerstand tegen dit soort dingen af.

Welke gedachten zijn van mijzelf?

Toen ik me dit realiseerde was ik soms teleurgesteld en boos. Wat ik me afvroeg: Heb ik dan helemaal geen eigen gedachten? Hoe weet ik nu wat van mijzelf komt, wat van God en wat van de satan? En wat moeten die viezeriken in mijn hoofd? Gatver.

Ef 6:12
[12] Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en de machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen.

Gelukkig is hier een antwoord op. Als jezelf toewijd aan de Heer en oprecht zoekt naar zijn wil dan:

Johannes 10, 4
(Hij) is de herder van de schapen. [3] Voor hem doet de deurwachter open en de schapen horen zijn stem. Zijn schapen roept hij ieder bij zijn naam, en hij brengt ze naar buiten. [4] En als hij zijn schapen allemaal naar buiten heeft gebracht, trekt hij voor hen uit, en de schapen volgen hem omdat ze zijn stem kennen. [5] Een vreemde echter zullen ze nooit volgen; integendeel, ze gaan voor hem op de vlucht, omdat ze de stem van vreemden niet kennen.’

Het staat hier wat versluierd, maar uiteindelijk, als je oprecht zoekt, dan zul je zijn ingevingen vrij snel gaan onderscheiden van de ingevingen vanuit de duisternis.

Keuzes maken

Uiteindelijk gaat het er om dat je leert om keuzes te maken. Geen keuzes naar het vlees, of het leuk is en goed voelt, maar keuzes naar de geest van jou Heer. Op zo'n moment maakt het niet meer zo veel uit waar nu precies welke gedachte vandaan komt. Als het een duistere gedachte is dat werp je hem weg net zoals een doosje met bedorven eten, je maakt het niet open om het te onderzoeken maar loopt meteen naar de container en werpt de stinkende verrotte inhoud weg.

Verwijderen van het vrome en mystieke sluier

Je kunt hier natuurlijk een hele cultus omheen gaan verzinnen, maar dat is zeker niet mijn bedoeling! Het is mijn bedoeling om u opmerkzaam te maken op de de geestelijke wereld. Om deze zaken juist van hun mystieke sluier te ontdoen en u een denk model aan te bieden wat praktisch is, hanteerbaar en niet tegen de bijbel in gaat. Het is mijn bedoeling om u te waarschuwen voor misleiding en om u te bemoedigen in het zoeken naar God, die dus wel degelijk tot u spreekt.

2011-05-29