![]() |
Vraag: Hoe moet ik verder bij grote pijn (of ernstig lijden)Grote pijn is als een diep zwart gat of een duistere tunnel. Het drukt op je, het berooft je van een goede waarneming. Je zintuigen zijn verdoofd en je geest verduisterd. Het is als een zwarte deken die je het zicht beneemt op waar je naar toe moet. Huilend van de pijn strompel je verder, verblind en angstig, tastend langs de ruwe muren langs een weg die je niet kende. Is er dan niemand die me helpen kan? Iemand die me kan sturen? Iemand die tegen me praten wil en me bemoedigd om door te gaan? Is er iemand die ik vertrouwen kan? Probeer te voorkomen dat je te ver wegzakt in de duisternis. Durf verdriet te hebben maar probeer af en toe ook even te vergeten. Maak wat te eten of, als dat niet gaat, ga bij iemand anders eten en vraag je niet af wat ze van je denken. Accepteer hun hulp met dankbaarheid, ook al merk je dat ze je niet begrijpen. Hoe zouden ze dat kunnen? Ga een een lange wandeling maken met een vriend of vriendin die weet wanneer je even niets wil zeggen. Blijf voortgaan, je kunt het nu nog niet begrijpen en wilt het niet horen maar die zwarte tunnel is niet oneindig. Hoed moed en probeer niet krampachtig om er grip op te krijgen. Als je boot bijna omslaat kun je beter even stil zitten om hem weer in evenwicht te brengen. probeer niet uit te vinden wat je fout gedaan hebt. Geestelijke pijn wordt zo vaak niet voldoende serieus genomen. Als er een stuk uit je lichaam wordt getrokken dan is er duidelijk zichtbaar wat de schade is, maar als er een stuk uit je ziel wordt getrokken, door de dood van je naaste of door geweld, dan zie je dat niet maar het is net zo goed een gapend gat wat verzorging nodig heeft en moet genezen. Een aanklacht aan GodOndraagelijke pijn is voor velen een onneembare hindernis. Hoe kan God dit toestaan? Ook in de bijbel kom je dit tegen: Jesaja
38 Slechts enkele fragmenten uit een lang verhaal van een rechtvaardige die getroffen wordt door ondraaglijk lijden: Job
19:7 Job
38:1 Job
40:1 De grote lijn in dit verhaal is dat ons soms dingen overkomen die we eenvoudigweg niet kunnen begrijpen. God's antwoord hierop is: Kun jij overzien wat ik doe? Waarom klaag je me aan, weet je niet wie ik ben? Niet dat je dat niet zou mogen, nee, je zou moeten weten dat hij het goede met ons voor heeft. Je mag vanuit de duisternis van je verdriet de Heer wel beschuldigen, alleen, waarom zou je dat doen? Hij voelt jou pijn zo ook wel, dat hoef je er niet nog eens in te wrijven. Het is een grote valkuil om God te laten vallen omdat wij onze situatie niet kunnen accepteren. Soms kiest hij ervoor om je niet voor pijn te behoedden, maar om met je mee te gaan door een dal van duisternis. Je doet er goed aan zijn hand dan heel stevig vast te houden. Steun in donkere tijdenKijk eens naar wat David hierover zegt. Hij spreekt niet alleen over God als bron van zegen, maar ook als steun in donkere tijden als de dood zijn hand naar je uitstrekt: Psalm
23 |
![]() ![]() |