Introductie

Het word vaak zo gemakkelijk gezegd, de kerken moeten een zijn, als de kerken een zijn dan zal God dat zegenen, leef samen in eenheid en vrede. Maar is dat wel zo eenvoudig, en waarom doen we dat dan niet?

Deze tekst wil een antwoord geven op de vraag, wat is eenheid in de gemeente en waar moet je op letten als je hier naar streeft.

Eenheid in de gemeente? Welke eenheid?

Als je streeft naar eenheid in de gemeente, dan zul je jezelf eerst af moeten vragen, wat is dat dan.

Wat is Gods gemeente?
En waarin of hoe moeten we dan een zijn?

Wat is Gods gemeente?

De eerste vraag alleen al is best een lastige. Is iedereen die zichzelf christen noemt deel van de gemeente van God? Of iedereen die deel is van een kerkgenootschap? Om het even welke? Zoeken we naar eenheid ten koste van alles, of worden er toch we eisen gesteld aan waar zo’n kerkgenootschap in moet geloven? Ik denk zelf dat het laatste wel degelijk het geval is, maar wie dan wel en wie dan niet? Ook kun je jezelf afvragen, is het niet veel belangrijker hoe je relatie met Jezus Christus is en met zijn Woord, om te bepalen wie bij de gemeente van God hoort, waar we een mee moeten zijn.

Het probleem met al deze vragen is dat we daar geen eensluidend antwoord op kunnen geven. Wij kunnen niet bepalen wie wel, en wie niet tot de Gemeente van God behoort. Dat doet Jezus zelf aan het einde der tijden. Toch is deze vraag niet helemaal zinloos, want er zijn wel degelijk kerk denominaties die zich niet gedragen als kinderen van God. Het is wel goed om je bewust te zijn van deze vraag en van dit probleem, ondanks dat je hier vaak niet direct een antwoord op hebt.

Waarin moeten we dan een zijn?

Zo ongrijpbaar als het antwoord op de eerste vraag is, zo duidelijk is het antwoord op de tweede vraag. De eenheid in Christus moet gebaseerd zijn op Gods woord. Zonder een verstaan en navolgen van Gods woord is onze eenheid vrijwel zonder betekenis. Kijk, om maar eens wat extreme voorbeelden te noemen, een satanisten kerk kan een zijn, maar dat is niet wat we hier bedoelen, ook een new-age leefgemeenschap kan zeer hecht en een zijn, maar ook dat is niet wat Jezus bedoelde toe hij zei dat we een moeten zijn.

Om antwoord te kunnen geven op deze vraag moeten we duidelijk kijken wat Gods woord hier over zegt. Er zijn verschillende passages die spreken over het zaaien van verdeeldheid, vaak staan die in een kontext van zondig en zelfgericht gedrag. Aan de andere kant word in de bijbel ook verteld hoe het wel moet, wees geduldig, niet zelfgericht maar dienend. Laat je onderwijzen in Gods woord en volhard hierin. Ik denk dan ook dat dit de eenheid is waar God naar verlangd. Hij verlangd niet naar mensen die alle misstanden in de kerken bedekken met de mantel der liefde en uit naam van eenheid, maar wel naar mensen die trouw zijn aan zijn woord en die niet zelfgericht zijn maar dienend, geduldig en gevend.

Verschillen

Op zichzelf is zo’n omschrijving hiervoor goed en nuttig, maar de realiteit gebied ons te zeggen dat we er hier nog niet mee zijn. Het kan namelijk heel goed dat er onenigheid is over wat Gods woord nu precies bedoeld en wat nu wel en wat niet bijbels is. Zo heeft men de ene kerk vol staan met beelden, bid men naar heiligen en naar Maria en noemt met sommige mensen “geeselijken” of “Vader”, terwijl dit alles in Gods woord duidelijk word verboden. Maar anderen doen dit juist wel met volle overtuiging en ze vertrouwen hierbij op hun tradities.

Sommigen geloven niet dat de hedendaagse kerken nog “beschikken” over de kracht van de Geest, terwijl anderen juist denken daar vrij over te kunnen beschikken, soms zonder zich af te vragen wat God wil werkelijk is.

Je kunt dit soort verschillen niet zo maar af doen als “bijzaken”. Gods woord is hier toch vrij duidelijk over. Als wij nooit bidden tot Jezus, maar wel tot allerlei dode “heiligen”, wat is dan onze relatie met Jezus? Mag ik me dat afvragen? En als Gods woord zegt dat het geloof baan breekt met kracht, Gods kracht wel te verstaan, kunnen we dan de kracht van Gods Geest zo maar terzijde schuiven en zeggen: “Het is niet meer voor deze tijd. Dus ook hier komen we eigenlijk op hetzelfde punt uit. We moeten Gods woord kunnen verstaan om werkelijk een te kunnen zijn.

Echte eenheid

Echte eenheid is gericht op, en gecentreerd rond Jezus Christus en op Zijn woord. Als wij allemaal in nederigheid buigen voor onze Heer en doen wat Hij zegt dan maakt Hij ons een en zegent Hij ons. Eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk. Als we ieder voor zich de verantwoordelijkheid nemen ons te richten op Gods woord, zijn we dan niet vanzelf een?

Laatst las in een verhaaltje van iemand in onze gemeente (L.H.) wat ik in dit opzicht wel toepasselijk vind:

Ze dacht na over de betekenis van het tegeltje hiernaast: “Wie sturen kan zeilt bij elke wind.”

Als beginnend zeiler kreeg ze de opdracht om de boot op de uitgezette koers te houden door goed op het kompas te letten. Omdat ze meer op het mooie weer lette dan op het kompas keer raakte ze een behoorlijk stuk uit koers.

Toen ik hier over na dacht begreep ik eerst niet waarom ze zo ver uit koers raakte, ik dacht, als je af en toe eens kijkt, dan zie te toch wel dat je niet goed zit, en dan kun je dat corrigeren, maar later realiseerde ik me dat dit zo niet werkt. Met het varen op kompas moet je voortdurend precies op koers blijven. Steeds als je even niet oplet dwaal je af en je ziet dat niet omdat je niet, net zoals op een radarscherm je echte positie ziet, je ziet alleen maar je ziet alleen de richting waarin je vaart.

Ik vraag me af of het met het geloof niet net zo is. Als je steeds een beetje afdwaalt, dan heb je dat niet zo in de gaten: zoals het bij ons gebeurd is het bekend en goed. Als je niet voortdurend op het kompas kijkt, Gods woord, dan raak je na een tijdje behoorlijk ver uit koers en kun je zonder ingrijpen van hogerhand, echt op een andere bestemming aankomen.

Andere doc formaten: